Köşe Yazısı

Toprak Ana (Terra Madre) Günü ve 12 Aralık Kumluca Sel Felaketi

Geleneksel ve yerel yeme içme biçimlerini, yerel ekosistemin özelliklerini korumayı teşvik eden bir hareket olan Slow Food Hareketi her yıl kuruluş yıldönümü olan 10 Aralık tarihini, 2009 yılından beri Toprak..

Toprak Ana (Terra Madre) Günü ve 12 Aralık Kumluca Sel Felaketi

Geleneksel ve yerel yeme içme biçimlerini, yerel ekosistemin özelliklerini korumayı teşvik eden bir hareket olan Slow Food Hareketi her yıl kuruluş yıldönümü olan 10 Aralık tarihini, 2009 yılından beri Toprak Ana Günü (Terra Madre) olarak kutluyor. Slow Food yani Yavaş Gıda adından da anlaşıldığı gibi hızlı gıdanın karşıtı. Bir hızlı gıda zincir restoranının İtalya’da açılmasına karşı direnç göstermek adına 1986’da başlatılmış bir organizasyon.
Yavaş Yeme – Yavaş Gıda Hareketi; yerel tohumlarla üretime, bölgesel aşların tüketimine ve kente özgü kültürel kimliğinin korunmasına, yerel değerlerin gelecek kuşaklara aktarılmasına dikkat çekmesi ile diğer toplumsal gıda hareketlerinden farklılaşıyor… hal böyle olunca kültürel kimliğin korunmasında gıda ve tüketim anlayışlarının korunmasının önemi bir kez daha dikkatimi çekiyor.
Bu yılın ana teması “yenilenme” yenilenmeyi ekosistemi iyileştirerek sağlayabilme..
Geçen hafta Toprak Ana gününden bahsederim diye düşünürken bu sabah haberlerinde; Kumluca’da son 50 yılın en şiddetli yağışları sebebi ile büyük bir sel felaketi yaşandığını öğrendim. “Türkiye’nin taze sebzenin, örtü altı üretimin yarıdan fazlasının gerçekleştiği Antalya Kumluca’da bir sel felaketi yaşandı ve serasını görmeye giden bir kişi, serasının- geçim kaynağının halini görünce kalp krizi geçirdi.” haberi tüm iletişim kanallarında son dakika notu ile yayınlanıyordu…Herkesin aklında “fiyatlar kaça çıkar?” sorusu, benim aklımda bu mevsimde örtü altı ne yetiştiriliyor? Niçin bir ülkenin tüm yeşil sebzenin yarıdan çoğu bir bölgeden geliyor soruları..
Toprak Ana gününün ana teması olan ekosistemin iyileştirilmesi ile yenilenme konusu aslında çok değişkenli ve zor bir başlık… Mevsiminde yetişeni, doğanın doğal olarak o mevsimde ve o coğrafyada size verdiği ile yetinmeye çalışmak. Tarım ilaçlarından uzaklaşarak aslında endemik olan ya da o bölge için yerel bir kalınmayı sağlayacak üretimler yapmak daha doğru olmaz mı? Konunun uzmanlarının daha çok sözü dikkate alınsa.. daha az sorun ve acı yaşanmaz mı?
Yerel biyolojik çeşitliliği korumak her bölge için en temel dayanak noktası olmalı.. flora ve faunası ile korumak ve daha yaşanılabilir, tüm biyolojik çeşitlilik için yaşanılabilir hale getirmeye çalışmak… sanki gerisi kendiliğinden gelecek, gelişecek gibi..
Saygılarımla

YORUMLAR (İLK YORUMU SİZ YAZIN)

ÜYE GİRİŞİ

KAYIT OL