İnsanlar yaratılışları itibarı ile Eşref-i Mahlukattırlar, bu itibarla da, insan olmaları hasebiyle bazı Özel Değerlere sahiptirler. İnsanların Nev’i Şahsına Münhasır olan edep ve terbiye, ahlak ve fazilet, insan onur ve..
İnsanlar yaratılışları itibarı ile Eşref-i Mahlukattırlar, bu itibarla da, insan olmaları hasebiyle bazı Özel Değerlere sahiptirler. İnsanların Nev’i Şahsına Münhasır olan edep ve terbiye, ahlak ve fazilet, insan onur ve haysiyeti, şeref ve saygınlık, nezaket ve kibarlık gibi bu Özel Değerler iyi korunmalı, iyi muhafaza edilmeli, parayla veya menfaat karşılığı satılmamalıdır.
Sebebine gelince: Bir bakıma insanları insan yapan hususiyetlerin ilk sıralarında bu özellikler yer alırlar. İşin doğrusu da budur, ama hayatın gerçeği ile yüzleştiğinizde, karşınıza başka başka manzaralar çıkıyor; can sıkıcı, üzücü hadiseler kimilerini fazla meşgul ediyor.
Sözü fazla uzatmanın ne faydası vardır, ne de gereği. Çevrenize dikkatle baktığınızda, madde ile para ile değişilmemesi, korunması gereken bu özel değerlerin bazı insanlar tarafından çok ucuza satıldığına, hatta bunların amiyane tabirle, ayağa düştüğüne şahit oluyorsunuz.
Yazık, hem de çok yazık!!! Bu nahoş görüntüler hakikaten üzücü, ve bir o kadar da düşündürücüdür. Baksanıza, Müslümanların yaşadığı belde ve bölgelerde dahi her taraf “Özel Değerler Pazarı” na dönüşmüş halde. Bu meyanda her şey çok ucuz, hatta sudan ucuz fiyata satılan değerler dahi var. Bu ne haldir insanlar!!! Bu ne manzara ey dünya !!!
Demek ki, “Kaliteli insan” olarak doğmak ve belli bir yaşa gelmek kolaydır, “her kişi”nin işidir; ancak bu özel değerleri ömür boyu koruyabilmek ve bu minval üzere ölmek o kadar da kolay değildir; yani, “er kişi”nin işidir. Bu anlamda “Er kişi”lerin, onur sahibi kaliteli insanların parmakla gösterilebilecek kadar az olduğu bir zaman ve zeminde yaşıyor olmak, hiç kimsenin seveceği veya onaylayabileceği bir durum değildir; ama neylersiniz ki, hoşlansak da hoşlanmasak da böyle bir hayata mecbur olduğumuz da bir gerçektir.
Hayatın akışı içinde, basit bir makam veya mevki uğruna, çıkar veya menfaat sağlamak için, ya da 3 kuruşa, 5 kuruşa kişiliğini satanları, inançlarını ve ideallerini örseleyenleri veya öteleyenleri, dik duruşunu bozanları, karakterine leke sürenleri, onur ve haysiyetini pazara çıkartanları gördükçe üzülmemek elde değildir. Her şeye rağmen, paha biçilememesi ve maddi karşılığı olmaması gereken bu insanî vasıflar, bu manevi değerler bir şekilde, ama mutlaka muhafaza altına alınmalı ve korunmalıdır. Aksi halde, “insanlarımızın kalitesi neden bu kadar düşüktür, niçin ayarımız bozuktur; kötülükler, ahlaksızca tutum ve davranışlar, kin intikam ve düşmanca hal ve hareketler niçin bu kadar yaygındır … ” mealindeki sızlanmalar, şikayetler, dertlenmeler, nümayişler anlamsız kalır, bir şey ifade etmez.
İnsanları insan yapan ve diğer canlılardan ayıran, değer kazandıran, şerefli kılan öz değerlerimizi koruyamaz veya sahip olamaz isek, ya da ayağa düşürürcesine az veya çok pahaya satarsak, diğer canlılardan, hayvanlardan ne farkımız olacak? Konuşabilmek veya düşünebilmek insan olmak için, kaliteli ve saygın adam olmak için yeterli midir?
Dünyanın hal-i pür melalini görmüyor musunuz? İnsanlığın içinde bulunduğu perişan tablo uykularınızı kaçırmıyor mu? Sofralara veya masalara oturup da, gönül huzuru ile yemek yiyebiliyor, su içebiliyor musunuz?
Manevi değerlerden yoksun olmanın neticesinde elde edilecek getiri ancak bu kadar olur. İşte dünyanın hali ve işte insanlık alemi… Kalitesi düşük, ayarı bozuk, zihniyeti paslanmış, beyni şeytanların işgaline uğramış, katı kalpli, vicdansız, merhametsiz, 3. veya 5. sınıf insanların şu güzel dünyamızı ne hale getirdiklerini görüyor musunuz insanlar?
Selâm, kimliğini, kişiliğini, onurunu, haysiyetini, şerefini koruyanların; meta haline dönüştürmeyenlerin, dik duruşunu bozmayanların, omurgası sağlam ve kuvvetli olanların üzerinedir. Dualar ise müşterektir, hak sahipleri arasında paylaşılmalıdır.
Selam ve dua ile…
YORUMLAR (İLK YORUMU SİZ YAZIN)