TÜNELİN ADI KAYACIKLAR OLSUN

Röportajda Ahmet KAYACIK, “Buraya tünel yapılması gerekiyor. Bu görüntüleri saklayıp, şayet görebilirsek 2025’te izleyeceğiz. Tünel yapıldı mı?” sözleriyle hem dönemin çaresizliğini hem de umudunu dile getiriyordu. Ne yazık ki, Ahmet Kayacık 2014 yılında hayatını kaybetti ve Eğribel Tüneli’nin tamamlandığını göremedi. Bu sözleri, bugün “bir dönemin umutsuzluğunun ve direnişinin belgesi” olarak yorumlanıyor. Unutulan İsimler, Hatırlanması Gereken Mücadele Eğribel mücadelesi sadece Ahmet KAYACIK’la sınırlı kalmadı. Kuzeninin oğlu Yavuz KAYACIK da 2010 yılından itibaren Ozan GEZGİNİ (Adem GÜNEY) ile birlikte Eğribel’in çilesine dikkat çekmek adına kültürel ve sosyal faaliyetlerde bulundu. Yavuz KAYACIK, “11 Şubat 2011’de Giresun’da Ozan Gezgini ile buluştuk. Giresun Off-Road Kulübü’nden destek alarak, zorlu kış şartlarında Eğribel Zirvesi’ne ulaştık. O gün orada bir kez daha haykırdık: ‘Bu halk mağdur, bu dağ geçit vermiyor. Bu yola tünel şart!’ sözleriyle süregelen mücadeleyi hatırlattı. Sadece saha çalışmalarıyla değil; yazdığı köşe yazıları, haberler ve sosyal medya paylaşımlarıyla da konuyu gündemde tutan Yavuz KAYACIK, bugün adının anılmamasının derin üzüntüsünü yaşıyor: “Bayrak yarışında bayrağı taşımak bana nasip oldu. Ama ismimin anılmaması beni derinden yaraladı. Uykusuz gecelerim ve verdiğim tüm mücadelem heba oldu.” Sanal Açılış ve Sivil Duyarlılık Bu süreçte sadece bireyler değil, sivil toplum kuruluşları da harekete geçti. Hep birlikte düzenlenen “Sanal Tünel Açılış Töreni”, halkın sesini yetkililere ulaştırmak için güçlü bir adım oldu. Ancak bu uzun ve zorlu mücadelenin, bilgi eksikliği ya da art niyet sonucu görmezden gelinmesi; konuya yabancı olanların ya da sürece olumsuz yaklaşanların sorumluluğundadır.