Köşe Yazısı

Fındık toplama işçilerinin denetimsizliği!..

Giresun’da fındık toplama işçilerinin yevmiyelerinin ne olması gerektiği valilikçe belirleniyor… Giresun Valiliğince bu yıl (2025) belirlenen fiyat: – Yemek işverene ait olursa günlük 867, yemek işçilere ait olması durumunda 1.000..

Fındık toplama işçilerinin denetimsizliği!..

Giresun’da fındık toplama işçilerinin yevmiyelerinin ne olması gerektiği valilikçe belirleniyor…
Giresun Valiliğince bu yıl (2025) belirlenen fiyat:
– Yemek işverene ait olursa günlük 867, yemek işçilere ait olması durumunda 1.000 lira…
– Çuvalcılar (taşıma işinde çalışanlar); yemek işverene aitse 1.100, yemek işçiye ait olursa 1.200 lira..

*
Belirlenen fiyatlar asgari rakamlar…
Gerçek fiyatı ise işçi baronları (işçi dayıbaşıları) belirliyor!..

*
İşçi baronlarının (dayıbaşı denilen organizatörlerin) belirlediği fiyat (geçmiş yıllarda)
– İşçi yevmiyesi Valiliğin belirlediği fiyatın en az iki misli üzerinde…
– İlaveten dayıbaşılarına çift yevmiye…
– Çuval taşıyıcılara çift yevmiye..
– İşçilerin bahçeye gidiş-geliş yol parası üreticilere ait!..
– İl dışından (özellikle Adıyaman) gelenler; Adıyaman-Giresun yol parası ve kalacak (yatacak) yer..

*
Belirlenen patoz fiyatı saatlik 4.750 TL.
– Patoz fiyatının yerli (Giresunlu) patozcularla istişare neticesinde belirlendiği,
– Belirlenen fiyatın azami fiyat olup, bunun üzerinde fiyat alınamayacağı,
– Ama bu fiyatın altında fiyatın (çekilecek fındığın azlığı ve çokluğuna, yol mesafesine uzunluğu ve kısalığına göre) oluşabileceği ifade ediliyor!..

*
Fındık toplama işinde mağdur olan genelde işçiler değil üreticiler…
– İşçilerin ve patozcuların mağduriyetinin düşünüldüğü yerde üreticilerin mağduriyetini kimler düşünecek?..
– Üreticiler genelde işçi dayıbaşılarının (istedikleri fiyatı aldıkları halde) fındık toplamaya gelecekleri gün taahhütlerinde durmadıklarından muzdarip ve şikâyetçiler…
– İşçilerin ve patozcuların mağduriyetini düşünen idareciler, üreticilerin mağduriyetini acaba hiç düşünmezler mi?

*
Fahiş fiyat uygulayan, buna rağmen verdikleri sözde durmayan işçi baronlarına denetim yok mu?..
– Taahhütleri yerine getirmeyerek üreticilerin mağduriyetine sebep olan iççi baronlarından hesap sorulması gerekmez mi?.. Bunun hesabını kimler soracak?..
– Üreticilerin mağduriyeti ne olacak?..
– Mağdur olan üreticiler haklarını kimlerden ve nasıl alacaklar?..
– Mülki amirlerin aldıkları kararları denetim sorumlulukları yok mudur?..
– Alınan kararların denetimi ve yaptırımı olmayacak olursa, alınan kararların ne ehemmiyeti olabilir ki?..
– Müeyyidenin olmadığı yerde disiplinin olması mümkün olabilir mi?..

*
Market-sebze pazarında fahiş fiyat uygulayan baronlara denetim var da fındık işçisi pazarında fahiş fiyat uygulayan işçi baronlarına (işçi dayıbaşı, organizatörlerine) fahiş işçi yevmiye uygulaması ve verilen taahhütlerin denetimi neden yok?…
*
Çözüm olarak:
Mesela, üreticilerin şikâyetleri üzerine taahhütlerini yerine getirmedikleri (üreticileri aldattıkları) delilleriyle ispat edilecek olsa;
– Aldatan işçi baronlarından hem tazminat talebi hem de (il dışından gelenler için) il dışına çıkarma kararı gibi bir yaptırım olamaz mı?..
– Böyle bir yaptırım, art niyetli işçileri disipline etmiş olmaz mı?..

*
Mağduriyetin kısmen önlenmesine katkı sağlayacak bir tedbir de (özellikle il dışından gelenlerle) dayıbaşılarla yazılı mukavele yapılmasıdır..

*
“Sözün revaç bulduğu, buna karşılık işin hiç olmadığı bir devreye yetişirsen, şerli insanlar arasında kaldığını ve şerli bir zamanda yaşadığını bilesin.” (Ebu Hazım)

YORUMLAR (İLK YORUMU SİZ YAZIN)

ÜYE GİRİŞİ

KAYIT OL