Bir Çınar Ağacı ya da Bir Kavlağan Olmak…

Sonbaharın ilk günleri yavaş yavaş yaklaşırken, aklıma doğduğum evin karşısında, her gün gördüğüm çınar ağacı geldi.. Anneannemin kavlağan ağacı.

Sizlere; çınar ağacının öyküsünü anlatmak isterim.

Çınar ağacı, sanırım birçoğunuzun bildiği gibi ” ulu ağaç”.. aslında “ulu ağaç” olduğu için de korunmuş bir ağaç.. Nasıl mı? Dere kenarlarında, suyun bol bulunduğu yerlerde, çok hızlı büyür, 50-60 yılda çok sayıda dal oluşturarak, geniş bir tepe çatısı kurar ki bu çatı altında dinlendiğiniz, soluklandığınız mekânları oluşturduğu için de korunmuş bir ağaç olarak günümüze ulaşıyor.

Giresun’da da nice ulu çınar ağaçları var. …hatta bir tanesi Piraziz’de Bozat Köyü Eski Cami yanın-da, kültür varlıkları envanterine anıt ağaç olarak kaydedilmiş durumda, 38,1 m uzunluğunda, tepe tacı uzunluğu;  34,2 metre olan şahane bir çınar..

Karadeniz’de bir çok insan; kavlağan ağacı olarak bilir Çınar’ı..

Kavlağan ismi nerden geliyor derseniz eğer; fakültedeki botanik dersi hocam Çınar ağacını anlatırken; Karadeniz Bölgesi’nde “Kavlağan” denir.. diye sözlerine devam ettiğinde “ben biliyorum anneannem öğretmişti” demiştim.. birinci sınıfta ilk haftalarda olmanın heyecanı ve annaannemin bana öğrettiklerini anımsadığım gururlu halimle.. Çınar ağacının kabukları kavladığı için “kavlan” ya da “kavla” olarak bilinir.

Çınar ağacı; kerestesi ekonomik açıdan önemli olmasa da mitolojideki öyküsü ile, kültürümüzdeki yeri ile her zaman bilinen bir ağaç olmuştur.

Çınar; güç ile, dayanıklılık, bilgelik, yücelikle hep yan yana gelmiştir.

Benim de çocukluğumda her gün gördüğüm, mevsimlerin değişimini üzerinde izlediğim,  her an gözümün önünde olan bir ağaç..

Çınar demek; altında yapılan sohbetler, konuşmalar, mutlu anlar demek… Belki de ..

Bir çınar ağacı gölgesinde çay içmeyen yoktur.. varsa hemen önereyim.

Her zaman ahşaba, doğaya, köşeminizin adına uygun olarak yeşil bir çerçeveden bakabilmek, yeşille birlikte yaşamak dileklerimle..

Sizin de hayatınızda bir çınarınız olsun.. Giresun’da Bulancak’ta sahil yolunda bir çınar… Her sonbahar yapraklarını döksün, baharda donansın, yeniden doğsun..